Gdzie jest skarb twój - tam będzie i serce twoje.

 

Idę łowić ryby. Rzekli mu: 

Pójdziemy i my z tobą.

Idę łowić ryby. Proste i nieświęte to słowa, niepasujące do

biblijnego bohatera.

 

 

Takie banalne, ale w pełni prawdziwe.

To słowa wypowiedziane w kryzysie, szczere i robiące pewien

porządek w życiu.

 

 

 Z jednej strony grób był pusty, Jezus w 

Jerozolimie był wśród nich, pokazywał rany. Z drugiej strony

to była Galilea i trzeba z czegoś żyć. 

 

Samymi ideami człowiek

się nie naje, więc w kryzysie czekania na rozwój wydarzeń Piotr,

a z nim i sześciu pozostałych uczniów , wraca do starego życia.

 

 

Może ten powrót miał wyrażać pogodzenie się z losem, ale 

niespodziewanie stał się powrotem do źródła, gdzie wszystko

się zaczęło. 

 

 

Tam, po raz kolejny znaleźli Tego,którego zagubili,

choć dokładniej to On ich tam znalazł.

 

 

 I wciąż to czyni, nawet

jeśli chcemy przed Nim uciekać. 

 

 

 

                                                                                                        ks.  Adam Malina

 

 

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego

Jezusa Chrystusa,

 

 który według wielkiego miłosierdzia

swego odrodził nas

 

 

 ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie

Jezusa Chrystusa.                                        1P1,3