wtorek, 26 grudnia 2023

ZNAK NAM ZOSTAŁ DANY - Ks.dr Alfred Jagucki

 

 


 

 Czy mało wam tego, że nużycie ludzi, to jeszcze

mojego Boga nużycie? Dlatego sam Pan da wam

znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie

go imieniem Immanuel. -Izaj. 7,13-14





W Jerozolimie zapanował strach przed zbliżającymi się Asyryjczykami, Bóg nawoływał przez proroka do wiary:,,Bądź spokojny, nie bój się! "Król mógł nawet prosić o znak, który by go utwierdził w wierze. Bóg bowiem jest tak dobry, że pozwala, abyśmy Go wystawili na próbę jak kiedyś Gedeon(Sędz. 6, 17. 37-40). Odpowiedz króla Achaza brzmiała:

,,Nie będę prosił i nie będę kusił Pana" .

Co się za tym kryło? Pokora? Nie,  lecz mało-

wierność, nieposłuszeństwo. Grzech niedowiarstwa

opanował królów. Taka postawa nuży Pana. Gdy

przychodzimy do Niego w dziecięcej ufności ze

wszystkimi naszymi sprawami, i z tymi najmniejszymi. Pan chętnie służy. Nuży Go natomiast, gdy wszystkie próby doprowadzenia nas do wiary okazują się daremne, bo ,, jeżeli nie uwierzycie, nie ostaniecie się" .

 


 

Dlatego też nie ostało się królestwo izraelskie. Bóg

się wycofał i wtedy nastały sądy Boże. Trwały one,

jak czytamy w ewangelii Mateusza,  ,,od uprowa- dzenia  do Babilonu do Chrystusa- pokoleń czternaście". Wtedy Pan sam dał ludowi swemu znak: ,,Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą

mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami"

(Mat 1, 17.23). Bóg jest z nami. Jednak nie myśmy

Go skłonili, żeby przychylił się ku nam, Jest to Jego wola. Mimo wszystko, co uczyni człowiek, On przyoblekł jego ciało i wziął na siebie jego dolę.

Dzieciątko leżące w żłobie jest znakiem, jak bardzo

Bóg umiłował świat. Dlatego powtarza słowa skierowane kiedyś do ludu starego przymierza: ,,Bądź spokojny, nie boj się, a twoje serce niech się

nie lęka! " A jednocześnie przestrzega nas: ,Jeśli

nie uwierzycie, nie ostaniecie się!"

 


 

Immanuelu! Racz także się we mnie narodzić,

Mnie zgubionego racz z Ojcem na wieki pogodzić!

Za mną się wstaw, w sercu mieszkanie swe spraw,

Racz je zupełnie odrodzić.

                                  Gerard  Tersteegen



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz