Plusk Jeziorny

 

Nieznane jezioro

Nieznany  świat

Kołyszą się drzewa

Szumi w dali sad.

Uśpiona rzeczywistość

W zakamarkach podwórka gości.

Czerwona  cegła , dachówka   

Mówią o przeszłości.

 

 

 

 

 

Wysrebrzone wody

Urzekają swym pięknem

Iskierki świateł

Wszystkim dają szczęście.

 

 

 

 

 

 

Stare chaty spoczęły

Na fundamentach z kamienia.

Rosnące drzewa 

Szukają swego cienia. 

 

 

 

Kiedy czas miniony

Wita się  z obecnym

Budzi się nadzieja

Na radość i żywot wieczny.

 

 

 

 

Przychodzi zmierzch

Światło słońca  zanurza się w toni.

Fala  falę  nigdy,

Nic nie dogoni.

 

 

 

Śpiewa wiatr

Uderzając  wodą o brzeg jeziora.

Płyńmy przed siebie

Do cichego zakola.

                                                                                                               Szuwarek