środa, 30 października 2024

Cukierki życia - Tomasz Zdoliński

 


 


  


 



 

 

Kiedy nadchodzi jesienny czas

Policzyłem minione już dni

I nie muszę czarować już was

Bo wiem, że mniej zostało ich mi

 

Wiosną byłem jak mały chłopaczek

Taki bystry jak sam  ,,szybki Bil" 

Który znalazł cukierków kilka paczek

I łapczywie je chwycił jak wilk

 

Jakże boski ich pierwszy smak

Oczy cieszył błyszczący papierek

A ich szelest ucho pieścił mi tak

Finezyjnie jak gracja tancerek.

 


 

W pełni lata ceniłem ich wdzięk

delektując się jak urodą róż

Choć już wtedy pojawił się lęk

Gdy druga paczka kończyła się już

 

Zrozumiałem, że żal tracić czas

Na statuty, procedury, zasady

Tylu głupców wszak żyje wśród nas

Wszystkich zmienić nie damy już rady

 

Jakiż wdzięk ma dziś Dyplom, czy Laur?

Ile znaczą dostojne tytuły?

Gdy nie bije mądrość z nich żar

Tylko plotą swe bzdury ,, gaduły" !

 

Moja dusza zaczyna się spieszyć

Kochać ludzi, nim  runie ich świat

Chcę dobrocią ich serca się cieszyć

Śmiać się z nimi, gdy śmieją się z wad.

 

Szukam ludzi mniej zarozumiałych

Pełnych ludzkiej dobroci, godności

Co nie mówią o czasach swej chwały

Lecz chcą bronić prawdy i uczciwości

 

 


 

Ciężko w życiu doświadczał mnie los

Chciał mej Wiary fundament rozkruszyć

Ale  nawet najgorszy ten cios

Nigdy Wiary nie zabił w mej Duszy

 

 


 

Więc rozumiem jak ból ludzi boli

Chcę na serce ich polać słów miód

Chcę bandażem być w ludzkiej niedoli

I futerkiem, gdy mrozi ich chłód

 

Minął czas letnich , upojnych nocy

Jesień wiele uroków da mi

Ja soczyste owoce pomocy

I ostatni cukierek dam Ci !

 


 

 

Nikt nie doda, ni ziarnka w klepsydrze

Moja Dusza się śmierci nie zlęknie

I spokojny popatrzę w pysk Hydrze

Bo starałem się żyć dobrze i pięknie.

 

Patrzę czule na złote papierki

Których tyle mi dał dobry los

Jestem wdzięczny za życia cukierki.

Za Chronos, Alon, i Kairos !

 


 

                                              Tomasz Zdoliński 

 

 

X.  Chronos gr. U Arystotelesa  czas liniowy rozumiany jako

     czas ziemski mający miarę, początek i koniec. 

X.  Alon gr. Według Platona to czas kołowy bez początku i

     końca, rozumiany jako wieczność,

X, Kairos gr, Czas jako czas wyjątkowy ,,moment przełomowy",

    szczęśliwy traf  trwający moment   ,dający okazję do działania.

 


 



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz