Paweł przed Żydami w Rzymie - Dzieje Apostolskie

 

 

       A naznaczywszy mu dzień, zeszli

się u niego w jego mieszkaniu jeszcze

liczniej, a on  im wyłuszczał sprawę od

rana do wieczora, składał świadectwo o

Królestwie Bożym i przekonywał ich  o

Jezusie w oparciu o zakon Mojżesza oraz

 proroków .

 

 

      Jedni dali się przekonać jego słowom,

 drudzy natomiast  nie uwierzyli.

 

 

 

    Nie mogąc dojść z sobą do zgody, zaczęli

się rozchodzić, gdy Paweł rzekł jedno słowo:

Dobrze Duch Święty powiedział do ojców

waszych przez proroka Izajasza,

 

 

     Mówiąc:

     Idź do ludu tego i mów:

     Będziecie stale słuchać, a nie

     będziecie rozumieli;

     Będziecie ustawicznie patrzeć

     a nie ujrzycie.

    

 

 

     Albowiem otępiało serce tego

     ludu,

     Uszy ich dotknęła głuchota,

     Oczy swe przymrużyli,

     Żeby oczyma nie widzieli

     I uszami nie słyszeli,

     I sercem nie rozumieli, i nie

     nawrócili się,

     A ja żebym ich nie uleczył.

 

 

    Niechże wam więc będzie

     wiadomo, że do pogan posłane

     zostaje to zbawienie Boże, oni

     też słuchać będę.

    A gdy to powiedział, odeszli

    Żydzi, wiodąc z sobą zacięty

    spór.

 

                                          Dzieje Apostolskie (23-29)