Kochać to ryzykować,
że się nie będzie kochanym.
Mieć nadzieję to
ryzykować rozczarowanie.
Ale ryzyko
trzeba podejmować,
bo największym ryzykiem
jest nic nie ryzykować.
Ten, kto nie ryzykuje,
nic nie robi,
nic nie widzi,
niczego nie posiada
i niczym nie jest.
Nie potrafi się uczyć,
zmieniać, odczuwać,
wzrastać, kochać i żyć.
AUTOR NIEZNANY
Przy zmartwychwstaniu, gdy powstaną z umarłych, którego
z nich żoną będzie? Mar. 12,23
Pytanie to postawili Jezusowi saduceusze, ,, którzy mówią,
że nie ma zmartwychwstania" . Żeby wykazać absurdalność
myśli o zmartwychwstaniu, opowiedzieli historię o kobiecie,
która miała siedmiu mężów. Czyją żoną będzie ona po
zmartwychwstaniu, w niebie? Do kogo będzie należała ?
Posłużyli się tu anegdotą, pragnąc ośmieszyć naukę o
zmartwychwstaniu.
Znamy różne żarty, które mają na
celu ośmieszenie wiary: Jeżeli podczas wojny obie strony
modlą się o zwycięstwo, czy Bóg nie jest wtedy w
kłopocie, komu pomóc?
Albo : Jeżeli umarli zmartwychwstaną, czy starczy miejsca dla wszystkich?
lub też:
Załogi statków kosmicznych nigdzie nie odkryły nieba
ani Boga, gdzie On jest ?
Ci, którzy takie pytania stawiają,
wcale nie szukają prawdy. Mają już gotowe odpowiedzi:
Nie ma Boga. Nie ma nieba.
Nie ma zmartwychwstania.
Takim ludziom się wydaje, że są logiczni, dowcipni,
sprytni. Odczuwają pewną wyższość nad wierzącymi.
Jezus odpowiada : Jesteście w błędzie. ,,Czy nie dlatego
błądzicie, że nie znacie Pisma ani mocy Bożej? "
Wiara nie jest sprzeczna z logiką i rozumem. Ale
rozum człowieka wierzącego liczy się z mocą i
rzeczywistością Boga.
Po śmierci Pascala znaleziono w jego ubraniu ukrytą
kartkę z tzw. memoriałem napisanym w dniu nawrócenia
się do Boga. Zaczyna się on od słów: ,,Ogień! Bóg
Abrahama, Bóg Izaaka, Bóg Jakuba, a nie Bóg filozofów
i uczonych ! Pewność ! Doznanie! Radość! Pokój! "
,,Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych" - mówi
Jezus.
I na tym, a nie na przesłankach rozumowych opiera
się pewność zmartwychwstania.
Gdy powstaną z martwych,
ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, lecz będą
jako aniołowie w niebie".
Bóg jest niezależny od naszych
schematów i systemów.
Przypominam starą historię. Dwaj
mnisi przyrzekli sobie, że ten, który pierwszy umrze, przyjdzie
i poinformuje drugiego, jak jest po śmierci.
Gdy to się stało,
żyjący zapytał po łacinie :,,Qualiter? (Jak?) Odpowiedż
brzmiała:,,Totaliter aliter !" (Zupełnie inaczej)
W niebiesiech, w niebiesiech lśni światło zaiste,
Przed którym znikomość musiała się skryć.
To słońce cudowne, wspaniałe, przeczyste
I moją światłością na wieki ma być.
Tym słońcem na wieki już nie zachodzącym,
Lecz zawsze bez cienia wszelkiego świecącym
Sam Chrystus, Zbawiciel i mój Odkupiciel.
Wawrzyniec Laurenti
,, Kto postanawia czynić dobrze, nie może
oczekiwać, że ludzie z tego powodu będą
mu usuwali kamienie z drogi. Raczej musi
się pogodzić z losem,
że będą mu je pod nogi
rzucali.
Przezwyciężyć te przeciwności może
tylko moc ducha, który przezywając je staje
się bardziej prawy i silny.
Wyczerpują się w tej walce ci,
którzy się tylko buntują przeciw nim" .
Albert Schweitzer
Tedy arcykapłani i faryzeusze zwołali Radę Najwyższą i
mówili: Cóż uczynimy? Człowiek ten dokonuje wielu cudów. -
Jan 11,47
Pan Jezus wskrzesił Łazarza, który już cztery dni leżał
w grobie.Faryzeusze żądali kiedyś, aby Jezus dał im ja-
kiś znak z nieba, by uczynił jakiś cud na dowód, że ma
moc od Boga. Gdy teraz został im dany taki znak, nie
uwierzyli. Widzimy, że i największy cud nie może prze-
zwyciężyć niewiary. Czyż nie powiedział Jezus : ,,Choćby
kto z umarłych powstał, też nie usłuchają'' (Łuk. 16,31) ?
Zamiast uwierzyć zwołali Sanhedryn, aby się naradzić
nad sytuacją. Jezus zyskał wielu dalszych zwolenników
i stał się niebezpieczny. Członkowie Rady byli bezradni.
,, Cóż uczynimy ? "Jednak jeden z nich, arcykapłan
Kaifasz wiedział, co uczynić .Chodziło mu tylko o to,
by jego plan został zatwierdzony przez plenum Rady.
Jego wniosek był następujący: .. Lepiej jest dla nas
, by jeden człowiek umarł za lud, niż żeby wszystek ten
lud zginął". Kaifasz kierował się względami politycznymi .
Zwiększająca się liczba zwolenników Jezusa mogła zwrócić
uwagę czujnych i podejrzliwych Rzymian. Mogli się oni w tym
dopatrzeć jakiegoś ruchu mesjanicznego mającego na celu
zrzucenie jarzma rzymskiej okupacji. Izrael utraciłby wtedy
swoją niezależność do reszty. Kaifasz przemówił jako polityk,
nie wiedząc, że,,prorokował'' i wypowiedział to, co Bóg już od
dawna postanowił. Czy to nie dziwne? Nawet słowo takiego
kapłana jak Kaifasz może być Słowem Bożym, wyrocznią
Pana.
Jezus miał umrzeć za lud według postanowienia Bożego,
i to nie tylko z Izrael, lud wybrany, lecz za wszystkie ludy
tego świata. Podobnie prorokował potem Piłat , gdy kazał
napisać, że Jezus jest królem. Słowa Piłata zawierały prawdę
religijną, choć przemówił jako polityk. Kaifasz myślał bardzo
logicznie, ale jego polityczne posunięcia nie uratowało Izraela.
Jezus został zabity, lecz w roku 70 nadciągnęły wojska rzymskie i
zburzyły Jerozolimę. To co się stało, chociaż nie poszli za Jezusem
albo raczej dlatego, że Go nie usłuchali i nie poszli za Nim.
Widzimy, jak ludzka mądrość może zbłądzić i ściągnąć na siebie
nieszczęście, którego się boi i chce uniknąć.
I przyzywając wiedzę - troską blady.
Rzekłem jej: ,,Wiedzo, cel mi bytu powiedz!
Czemu swe twory niszczy Światowłady?...
Czemu je bólem osaczył, jak łowiec,
Gdy lwa jaskinię otacza zarzewiem?..."
- A wiedza na to mi odparła: - ,, Nie wiem! ..."
Włodzimierz Zagórski
