Nie sprzedawajcie swych marzeń - M.Slopek, W.Borkowski

 

 

 

Samotni ze sobą nie możemy znaleźć.

Miejsca i czasu na zadumy chwilę.

Uciekamy do nikąd - pod prąd wyobraźni.

Zostawiając sny jak bezbronne motyle.

 

 

Ludzie - nie sprzedawajcie swych marzeń.

Nie wiadomo co się jeszcze wydarzy.

W waszych snach.

 

 

Może taka mała chwila zadumy.

Sprawi, że te marzenia pofruną.

Jeszcze raz.

 

Jeszcze raz.

 

 

Wstawcie w okna tęczę, szykujcie witraże.

Na które wiatr swawolny gwiazd wam nawieje.

Na pewno przyjdzie wiosna z uśmiechem na twarzy.

By jak matka dzieciom rozdawać nadzieję.

 

 

 

 

                                                           Ludzie - nie sprzedawajcie swych marzeń...