Miłość daje, ale niczego nie żąda.
Tołstoj
Kiedy kochamy, miłość jest za wielka, aby
się mogła w nas pomieścić cała; promieniuje
ku kochanej osobie, spotyka w niej powierzchnię,
która zatrzymuje tę miłość i wysyła ją z powrotem;
i to odbicie własnej naszej czułości nazywamy
uczuciem drugiej osoby; ono to czaruje nas więcej,
niż kiedy szło ku niej, bo nie poznajemy, że jest
z nas samych.
Proust
Istota doznania przejawia się najwyraźniej
w rozkoszach zmysłowych. Dlaczego nie ma trwałej
rozkoszy ? Właśnie dlatego, że trwała nieprzerwana
rozkosz przestałaby być doznaniem i rozkoszą;
rozkosz jest dlatego rozkoszą, że przemija.
Feuerbach
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz