Czym nas przywitasz
Piękna Pani ? !
Złotym promieniem
Smutkiem, wiecznością
Liściem pożółkłym
Odchodzącą w przeszłość
nagą radością ?
Czym nas przywitasz
Piękna Pani ? !
Czerwienią korali.
Blaskiem księżyca,
który kołysąc się na fali
pięknem Twoim się ciągle zachwyca ?
Była wiosna...
Pięknie umajona.
Śpiewem ptaków rozbudzona.
Dając nadzieję na lepsze jutro.
Ty każesz nam dziś wyciągać futro.
Delikatnie po ziemi stąpasz,
barwiąc wrzosy, buki, klony...
I ten wiatr z Tobą wędrujący,
nigdy niedościgniony.
Odleciały bociany.
Odleciały czajki, jaskółki, żurawie.
Jednakże zostało po nich
coś na serca dnie,
ale tego nikt nie odgadnie .
Tylko jelenie dają znać światu
o swoich godach.
Żeby nikt nie myślał,
Że nikogo nie ma w lesie.
Tam Życie ciągle trwa.
Trwa codziennie, codziennie od nowa.
I.W.Gotkiewicz
I.W. Gotkiewicz
I.W.Gotkiewicz
I.W.Gotkiewiewicz
Pozornie świat zasypia,
ale jeszcze nie tej Jesieni.
Szczupaki wypłynęły na głębokie wody,
by polować.
Pospadały orzechy,
leżą już na ziemi.
Przyszła...
Piękna...
Ona...
Mgłami i liśćmi otulona.
Z rumianymi owocami...
Przyszła...
Z koszykiem ...
Pewnego jutra.
Rozdając swe dary wszystkim,
jest z tego bardzo dumna
Przyszła...
Tańczy swój taniec...
Ciągle radosna, figlarna, wytrwała.
Z kasztanami w kieszeni.
Nikt Jej urody nie zmienił.
Chodź inni już odeszli,
odlecieli, odpłynęli
jest z nami o tej porze roku.
I śpiewa swą pieśń
Jesieni .
Szuwarek
"A mnie jest szkoda lata
OdpowiedzUsuńI letnich, złotych wspomnień,
Niech mówią: głupi o mnie,
A mnie jest żal
Za oknem szaro, smutno,
A jeszcze przed miesiącem
Wesoło, zieleń, słońce
Naprawdę żal
To tak jak gdyby ktoś najdroższy nagle odszedł
I zabrał radość, uśmiech, a zostawił łzy
Dlatego żal mi lata I ludzi, żal i nieba,
Po którym płyną smutne Jesienne mgły". powtarzam za Jerzym Połomskim