Żyć, by cierpieć, jest czymś niegodnym człowieka.
Nie możemy tkwić uparcie w bólu, który wiedzie nas
ku rozpaczy i depresji.
Musimy zanurzyć się w nim
głęboko
jak w studni, żyć nim w pełni,
aby potem uderzeniem dłuta
wykuć
z niego marmurowe
schody,
które przywiodą nas do
świątyni radości.
Zenta Maurina Raudive
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz