Błądzącym wśród ciasnego dni naszych przestworza
Życie jest wąską ścieżką łączącą dwa morza. --
Wszyscy z przepaści mglistej w przepaść lecim mroczą.
Jedni najprościej dążą i najrychlej spoczną,
Drugim ciągną na stronę łudzące widoki:
Plony, ogrojce wdzięków lub sławy opoki.
Szczęśliwi, jeśli goniąc mary wyobraźni,
Przed końcem drogi znajdą Świątynię przyjaźni!
A.M.
Świątynie przyjaźni
OdpowiedzUsuńtrzeba wznosić nieustanie
Upada ona i rozbija się na kawałki
jeśli każdego poranka nie
rozpoczyna się pracy na nowo.
Za każdym razem, gdy wstaje słońce
trzeba darzyć przyjaciela,
nową miłością, patrzeć na niego
ze świeżą uwagą przebaczać mu
z nową wyrozumiałością
aby dotrzymać mu kroku
trzeba się przemieniać
należy otworzyć okna duszy
by powiew wiatru usunął
kurz utartych przyzwyczajeń.
Stefan Suwała