poniedziałek, 1 lutego 2016

DESIDERATA

Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu
- pamiętaj jaki pokój może być w ciszy.Tak
dalece jest to możliwe,  nie   wyrzekając się
siebie,bądź w dobrych stosunkach z innymi
ludźmi. Prawdę swą głoś spokojnie i jasno,
słuchaj też tego co mówią inni,nawet głup-
cy i ignoranci  , oni też mają swą opowieść.
Jeśli porównasz je z innymi możesz stać się
próżny i zgorzkniały, albowiem zawsze bę -
dą lepsi i gorsi od ciebie.Ciesz się zarówno
swymi osiągnięciami jak i planami. Wyko-
nuj z sercem swą prace,jakkolwiek by była
skromna.Jest ona trwałą wartością w zmien-
nych kolejach losu. Zachowaj ostrożność
w swych przedsięwzięciach - świat bowiem
pełen jest oszustwa.    Lecz niech ci to nie
przesłania prawdziwej cnoty ,   wielu ludzi
dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie ży-
cie pełne jest heroizmu. Bądź sobą, a zwłasz-
cza nie zwalczaj uczuć ; nie bądź cyniczny
wobec miłości,albowiem w obliczu wielkiej
oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak
trawa.   Przyjmuj pogodnie to co lata niosą,
bez goryczy wyrzekając się przymiotników
młodości.Rozwijaj siłę ducha, by w nagłym
nieszczęściu  mogła  być tarczą   dla ciebie.
Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni.Wie-
le obaw rodzi się ze znużenia i samotności.
Obok zdrowej dyscypliny bądź łagodny dla
siebie . Jesteś dzieckiem wszechświata, nie
mniej niż  gwiazdy  i   drzewa masz prawo
być tutaj i czy to jest dla ciebie jasne czy nie,
nie wątp, że wszechświat jest taki jaki być po-
winien.Tak więc   bądź w pokoju z Bogiem
cokolwiek myślisz o jego istnieniu i czym-
kolwiek się zajmujesz i jakiekolwiek są twe
pragnienia: w zgiełku ulicznym, zamęcie ży-
cia zachowaj pokój ze swą duszą.Z całym
swym zakłamaniem,znojem i rozwianymi
marzeniami ciągle jeszcze ten   świat   jest
piękny.
Bądź uważny ,staraj się być szczęśliwy.
 Tekst znaleziony w starym kościele w Baltimore,
                            datowany w roku 1692.

                                                                                                   
                                                                                           Brzydowo .
                                                                                      J. Gil.
                                                                              Rozmarzone sosny.




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz