sobota, 27 lutego 2016

Szuwarek- Jesienne Popołudnie

Jesienne Popołudnie





Spotkałem szumiące drzewo ,
Nad cicho płynącą rzeką.
Wiatr niósł słońca melodię,
Wszystko tańczyło w jej rytmie.

Jak cudownie znaleźć się
W ramionach zieleni
I w słonecznych promieniach
Popołudnia .









Zatańcz z nami wietrze.
Taniec jesienny, wrześniowy.
Strącaj liście wysoko na drzewach ,
Niech cicho spadają do wody.












Tańczcie z nami marzenia.
Tańczcie  z nami wspomnienia.
Blask słońca kryje się w zieleni.
Minęła wiosna lato , jesieni nikt nie zmienił .










Czajki piastunki wiosny
Do odlotu czekają gotowe.
Błękit nieba urzeka swym pięknem
Dodając uroku pogodzie.

Daleko i blisko do Ciebie.
Wspomnienie budzi znów wiatr.
Czy jest coś piękniejszego
Niż oczu Twoich blask .

                                            

















Soczysta trawa już zżęta,
Posłuży koniom za siano.
Jabłoń w blasku słońca się pyszni,
Widząc jarzębiny piękne wiano .
















Mgła ściele się biała
Jak rozlane pyszne mleko .
Jestem blisko Ciebie duchem
A ciałem pozornie tak daleko .











Znikają szybko dnia promienie,
Ustępując nocy przedpola.
W ciszy słuchać duszy westchnienie.
Człowiecze poddaj się woli Boga .


                                                                                     


W blasku złotego słońca ,

Tańczą ostatnie dnia promienie.

Idzie  jesień kolorowa,
Serc naszych wyciszenie .

Gasną i budzą się pragnienia
W  blasku gwiazd i księżyca .
O czym marzysz duszo moja ?
Kiedy ciało we śnie  znika.







O czym marzysz ? Za czym tęsknisz ?
Czego pragniesz ? Czy już wiesz ?
Nie poddawaj się smutkowi,
Wciąż w miłości ciepło wierz.

                   Szuwarek (N.M.H.G.)

wtorek, 23 lutego 2016

Szuwarek - Śnieżynka


 Śnieżynka



Za oknem puszysta biel.
Wyzłocone sitowia i trzciny.
Śnią się nam ciepłe chwile ,
Niezapomianej , odległej krainy .




W oddali czapy śniegu
Spoczywają na rozłożystych ramionach sosen.
Niczym nie przypomina nam to ,                                                                  

Minionych pięknych wiosen.




Sanie mkną wraz z nami,
Parska rażno koń i goni
W śnieżną krainę bieli i zieleni.
W świat ciszy i pełnej harmonii.





Skrzy się śnieg w blasku słońca.
Dzwonią janczary , słychać śpiew z daleka.
Przed nami zapomniany świat z baśni.
Za nami górska rzeka.                    

                                                                     





Woda zaklęta w pereł sznury.                                    
Gałązki pochylają pod ciężarem bieli .
Spotkali się u brzegu rzek wędrowcy.
Zostaną do późnej niedzieli.  

                                     



Czy to woda ? Czy perły?
Czy szmaragdy? A może rubiny?
Mienią się w słońcu i blasku księźyca ,
Bogactwa zimowej krainy .






Cicho popluskuje strumyk .
Zimorodek w swej pięknej krasie
Dodaje wiele uroku i lekkości
Tej lodowej masie.

Nastała cicha noc.Dziadek Mróz
Rozdawać zaczyna minusy.
Jednemu wymrozi nos.
Drugiemu wymrozi uszy.














Czas na wieczór biesiady.
Zasiadasz do stołu po dniu pełnym wrażeń
I wspominasz to co było już ,
A być może myślisz o tym co się jeszcze wydarzy.














Szczapy drewna skwierczą , huczą
W objęciach tańca złota i czerwieni.
Przed  nami piękny wieczór wspomnień.
Za nami smutek jesieni.






Nastały dni radości ,wyczekiwania .
Zadumy i  wspomnienia.
Jaki będzie ten kolejny rok?
Jak ten świat się szybko zmienia.

Tańczą płomienie , tańczą uczucia.
Tańczą pragnienia.
Niech ten kolejny rok
Będzie dla Ciebie rokiem spełnienia.

                                           Szuwarek ( N.M.H.G.)



poniedziałek, 22 lutego 2016

Jean Ladriere - Bieguny życia.

Tam , gdzie jest nasza niemoc - jest siła.
Tam , gdzie jest nasza nędza - jest wielkość.
Tam , gdzie jest ciemność - panuje światło.
Jednak tylko wiara może nam o tym
 powiedzieć i jedynie nadzieja pozwoli nam to usłyszeć.
                                                         Jean Ladriere
                                                                            J.Dłużec

                                  Butryńskie pole przed zasiewem .
Włodowo- pora wzrostu .

Słoneczne popołudnie na Stadionie Leśnym .
Pszeniczne pola -Bartąg.
J. Redykajny  w czasie deszczu .



niedziela, 21 lutego 2016

Abraham J.Heschel - Człowiek .

Człowiek to dwoistość tajemniczej
wspaniałości i nadętej pustki.Obraz
 Boga i garstka prochu.Ponieważ jest
 garstką prochu ,można mu wybaczyć
 jego występki ;ponieważ jest ukształtowany
 na obraz Boga ,należy od niego oczekiwać prawości.
                                         AbrahamJ J.Heschel

                                                                                      
                                                                                              




                                                                                                  
                                                                                                              


                                                                                        
                                                                                                                       




                                                                                               


Jaką wspaniałą istotą jest człowiek,
o ile zechce nim być.


                                                     Meander


                                                 
           Stocznia Gdańska , brama nr 2 .






Kochać Ludzkość 

On kocha ludzi? Za cóż od ludzi ucieka? 
Bo on kocha w człowieku ludzkość, nie człowieka.

                                                                A. Mickiewicz

piątek, 19 lutego 2016

Charles Wesley - Ciepło wnętrza .

Osoba , w której sercu mieszka
 Chrystus , zawsze nosi w sobie niebo -
niezależnie od miejsca , w którym przebywa.
                               
                                                           Charles Wesley



                                                                                Solina



Augustyn z Hippony -Wielkość w małości.

Małe rzeczy są naprawdę małe ,
ale być wiernym w małych
rzeczach - to wielka rzecz .
                            Augustyn z  Hippony 

J.Pasłęk  -  początek wędrówki rzeki Pasłęki .
   Płnąc przez lasy , łaki  nabiera  rumienców , urzekając
 swym pięknem .


Po wpłynięciu do Zalewu Wiślanego potężnieje .

Luis Espinal Camps - Próżność codzienności.

Jezu Chryste ! Zbyt wiele wysiłków wkładaliśmy w
realizację egoistycznych celów.Poszukiwaliśmy sukcesu,
wygód i przyjemności.Podporządkowaliśmy miłość pod
system podaży i popytu. Od dziś stwórz w nas nowego
ducha i otwórz nasze serca oraz dłonie .
                                                             Luis Espinal Camps














Orzechowo- z osady pozostał tylko kościół i cmentarz .

Leopold Staff - Poszukiwanie Stwórcy.

Bartosze- cmentarz wojenny

Kto szuka Cię ,już znalazł Ciebie; już Cię ma ,komu Ciebie
trzeba; kto tęskni w niebo Twe , jest w niebie; kto głodny 
go ,je z Twego chleba. Nie widzą Ciebie moje oczy , nie słyszą
Ciebie moje uszy; a jesteś światłem w mej pomroczy , a jesteś 
śpiewem w mojej duszy!
                                                         Leopold Staff 





Bartosze -cmentarne wzgórze