Wesoła dumka o starości
Nie kocham tamtej
nie kocham Ciebie
bo kocham Ciebie tamtą ...
Postarzała nam się
już ta nasza wiosna
Posiwiały trawy
i pordzewiał bez
Już nam się wyszumiał
Zielony wodospad
w zielonej otchłani
zniknął kwiatów deszcz.
Postarzała nam się
już ta nasza wiosna
Świeczki kasztanowca
jeszcze palą się
Już nie bosonoga
i nie tak zazdrosna
odchodzi wtulona
w pożyczoną mgłę.
Nie wiem, nie rozumiem
ani nawet pragnę
Tęsknię, bo tak pięknie
tęsknić aż po kres
Może dla tej jednej
głupoty daremnej
Może tylko po to
cała wiosna jest.
Postarzała nam się
już ta nasza wiosna
Kwieciście stokrotna
i stukrotny żal
Może ją i nawet
nie wstyd jeszcze spotkać
Ale jakoś trudno
ruszać z nią na bal.
Postarała nam się
już ta nasza wiosna
Świeczki dawnych rozstań
jeszcze płoną w nas
Tylko nocą ciemną
słychać czasu wiosła
Przynajmniej tak mówią,
mówią - że to czas.
Nie wiem, nie rozumiem,
ani nawet pragnę
Tęsknię, bo tak pięknie
tęsknić aż po kres
Może dla tej jednej
głupoty daremnej
Może tylko po to
cała młodość jest...
Andrzej Poniedzielski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz