O, Panie,
spraw, abym nie tyle
szukał pociechy,
co pocieszał;
nie tyle szukał miłości,
co kochał.
Ponieważ dając siebie,
otrzymujemy;
zapominając o sobie,
odnajdujemy siebie,
a przebaczając,
zyskujemy przebaczenie.
Św. Franciszek z Asyżu
O, Panie,
spraw, abym nie tyle
szukał pociechy,
co pocieszał;
nie tyle szukał miłości,
co kochał.
Ponieważ dając siebie,
otrzymujemy;
zapominając o sobie,
odnajdujemy siebie,
a przebaczając,
zyskujemy przebaczenie.
Św. Franciszek z Asyżu
Mama zmarła.
Pogrzeb odbędzie się
31.07.25 o godz 11:00
Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu
ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia.
1 Księga Mojżeszowa 2,7
Wszystko to, co jest widzialne, i to, co jest niewidzialne, to, co ożywione, i to, co jest martwą materią we wszechświecie i w otaczającej nas przyrodzie, zostało stworzone Słowem Boga (1Mojż. 1 Mojż.1,23- 24). Pewien szczególny przypadek w stworzeniu stanowi człowiek, który jest istotą pierwotnie stworzoną na obraz i podobieństwo Boże, a jego ciało zostało ukształtowane z ,, prochu ziemi"(1 Mojż. 2,7). Job stwierdza: ,, Duch Boży stworzył mnie, a tchnienie Wszechmogącego ożywiło mnie" (Joba 33,4). Życie człowieka ma zatem szczególny charakter pośród stworzeń. Jak mówi Słowo Boże - jest z Jego tchnienia. W tym ogólnym znaczeniu Bóg jest naszym ojcem - ojcem wszystkich ludzi. Przywileju tego nie można odnieść do zwierząt, ponieważ dla nich - tak, jak dla reszty stworzenia - jest On jedynie Stwórcą.
To dlatego każdy człowiek jest istotą wyjątkową, o wielkim znaczeniu, gdyż jest szczególnym dziełem Bożym. Przez zdominowanie ludzkiej natury grzechem ( Mojż 3), człowiek jako szczególna istota koronująca stworzenie Boże zatracił moralny charakter i potencjał swego pochodzenia, a jedyną drogą ratunku z tego stanu jest dla niego nowe zrodzenie z Boga (Jana 1,12-13;3,7) Na tej nowej drodze pełnej łaski, Bóg, który jest duchem, daje nam swojego Ducha ( 1 Kor. 1,21- 22). Słowo Boże przedstawia ten fenomen jako nowe stworzenie (1 Kor. 5,17) i dlatego też człowiek zbawiony może stać się podobnym do Boga bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. W aspekcie egzystencji człowieka jednakże bez względu na stan zbawienia ( przez nowozrodzenie) lub jego brak ( Jana 8,24) wieczny byt człowieka nigdy już nie ustanie.
Wyjątkowość pochodzenia człowieka potwierdzona jest przez posiadanie niepowtarzalnych cech, które nie zostały osiągnięte na drodze ewolucyjnego rozwoju: zdolność myślenia, mówienia, posiadania woli, sumienia oraz miłości w jej najgłębszym i najwznioślejszym wymiarze. Cech tych nie posiadają inne istoty, jako że są jedynie ,, ciałem i krwią". Tylko człowiek, podobnie jak Bóg, posiada wiecznego i nieśmiertelnego ducha oraz duszę, Boże tchnienie.
Dobry Zasiew
Do Zobaczenia
Słońce wschodzi
i zachodzi.
Człowiek rodzi się
i umiera,
ale pamięć o Nim
pozwala nam na to,
że żyje w naszych sercach
wiecznie.
Żyjącej w Wieczności Krystynie
Szuwarek
To, że jest nam dobrze, kiedy
kochamy i jesteśmy kochani
dowodzi, że dobro naszego życia
tkwi tylko w miłości .
Lew Tołstoj
Szczęście
jest czymś wewnętrznym,
nie zewnętrznym;
dlatego nie zależy od tego,
co posiadamy, ale od tego,
kim jesteśmy.
HENRY VAN DYKE
Nie obawiaj się śmierci, obawiaj się
niespełnionego życia.
Thomas S. Eliot
Pan zadaje śmierć, ale i przywraca do życia,
strąca do krainy umarłych, ale i wyprowadza.
1Sam 2,6
dla Pana umieramy; przeto czy żyjemy, czy
umieramy, Pańscy jesteśmy.
Rz 14,8
ta pewność pokój wlewa w serce me, ucisza
wszystkie trwogi, żale.
Ty drogę znasz, więc czego lękać się?
Hedwig von Redern